PERGINYA SEORANG INSAN BERNAMA GURU..

Tanggal 8 May 2009.. jam 9 malam .tut tut handsetku berbunyi, menandakan satu message masuk..jari jemariku terus menekan show pada inbox ..hatiku terkejut bercampur sedih spontan lidah menuturkan INNAALILLAAHIWAINNAA ILAIRAAJI’UN....setiap yang hidup pasti kembali menemui penciptaNya.Berikut adalah message dari juniorku Syakila masa kat maahad dulu

”Salam..Cikgu Zainun telah kembali ke rahmatullah lepas asar tadi..Cikgu mengidap kanser rahim dan baru je lepas operate April baru nie..

Cikgu Zainun merupakan guru ana masa kat maahad dulu.Walaupun beliau tak pernah mengajar ana waktu kat maahad, tapi beliau amat dikenali dalam kalangan pelajar kat sekolah terutamanya pelajar form 5 dengan sikap beliau yang mudah dibawa berbincang dan suka tersnyum Beliau mengajar subjek Bahasa Malayu.

Ana masih ingat suatu ketika dahulu masa kat maahad setiap kali Cikgu masuk kat kelas yang terletak bersebelahan ngan kelas ana,pasti kawan-kawan ana tak kering gusi dibuatnya..pasti kedengaran gelak ketawa dari kelas sebelah..begitulah suasana setiap kali cikgu mengajar BM kat kelas sebelah..Pelajar-pelajarnya pasti terhibur dengan penyampaian dan cara beliau mengajar.

Cikgu ,walaupun dirimu telah tiada,anak-anak didikmu sentiasa mendoakan dirimu tenang di alam sana dan dicucuri rahmat olehNYA.Semoga Allah menempatkan dikau bersama orang-orang yang soleh..AMeeN..Al-Fatihah


GURUKU..KAU PENYULUH HIDUPKU..
MENERANGI ALAM INI,
KAU KUANGGAPKAN SEBAGAI IBU BAPAKU..

WAHAI GURUKU, KAU IBARAT SEBATANG LILIN,
MENERANGI ALAM KEGELAPAN,
KAU SANGGUP MEMBAKAR DIRIMU
WAHAI GURUKU..
KAU INSAN YANG MULIA
MENDIDIK DAN MEMEMBIMBING DAKU
KAULAH INSAN YANG KUSANJUNGI

GURUKU..KAU PENYULUH HIDUPKU..
MENERANGI ALAM INI,
KAU KUANGGAPKAN SEBAGAI IBU BAPAKU

GURUKU SEGALA BAKTIMU
AKAN KUBALAS DENGAN KEJAYAANKU
AKAN KUBUKTIKAN KEPADAMU
WAHAI GURUKU

Shoutulamal